-
1 condō
condō didī, ditus, ere [com- + do], to put together, make by joining, found, establish, build, settle: oppida, H.: urbem: urbs condita vi et armis, L.: ante Romam conditam, before the foundation of Rome: post urbem conditam: gentem, V.: optato conduntur Thybridis alveo, they settle, V.—To erect, make, construct, build, found: aram, L.: sepulcrum, H.: moenia, V.—To compose, write, celebrate, treat, describe: conditum ab Livio poëtā carmen, L.: poëma: festa numeris, O. — To establish, found, be the author of, produce, make: aurea saecula, V.: collegium novum, L.—To put away, lay by, lay up, store, treasure: pecuniam: fructūs: (pocula) condita servo, V.: quod mox depromere possim, H.: Sabinum testā lēvi, H.: mella puris amphoris, H.: messīs, O.: (piratas) in carcerem, to imprison: captivos in vincula, L.: sortes eo: litteras in aerario: se (aves) in foliis, V.: domi conditus consulatus, i. e. safe: omne bonum in visceribus medullisque.—To preserve, pickle: corna in faece, O.—To inter, bury: mortuos cerā circumlitos: animam sepulcro, V.: te humi, V.: fraternas umbras tumulo, O.: patrem, Ph.: fulgura publica, i. e. things blasted, Iu.: tempora Notis condita fastis, i. e. recorded, H.: longos Cantando soles, to bury, dispose of, V.: diem collibus in suis, H.: lūstrum, to complete, close (by offering sacrifices): idque conditum lūstrum appellavit, L.—To conceal, hide, secrete, suppress: Sibylla condita: aetas condet nitentia, H.: caelum umbrā, V.: aliquid iocoso furto, make away with, H.: voltum aequore, O.: ensīs, sheathe, H.: ferrum, Ph.: oculos, shut, O.: lumina, V.: se in viscera (terrae), O.: per omnīs se portas, retire, V.: Numidarum turmas medio in saltu, place in ambush, L.—To strike deep, plunge, bury: in gurgitis ima sceptrum, O.: digitos in lumina, O.: Pectore in adverso ensem, V.: telum iugulo, O.: stimulos caecos in pectore, O.* * *condere, condidi, conditus V TRANSput/insert (into); store up/put away, preserve, bottle (wine); bury/inter; sink; build/found, make; shut (eyes); conceal/hide/keep safe; put together, compose; restore; sheathe (sword); plunge/bury (weapon in enemy); put out of sight -
2 gurges
gurges itis, m [GVOR-], a raging abyss, whirlpool, gulf: Rheni fossa gurgitibus illis redundans: turbidus caeno, V.: per medios gurgites, L.: hauriebantur gurgitibus, L.: Stygius, O.: caenosus, the Styx, Iu.— Waters, a stream, sea: Iberus, V.: gurgite ab alto, abyss, V.: Herculeus, i. e. the Atlantic, Iu.—Fig., an abyss, gulf: libidinum: qui est gurges vitiorum: patrimoni, spendthrift.* * *whirlpool; raging abyss; gulf, the sea; "flood", "stream" -
3 sēductus
sēductus adj. [P. of seduco], remote, distant, apart: terrae, O.: recessus Gurgitis, O.* * *seducta, seductum ADJdistant; retired, secluded -
4 seduco
sē-dūco, xi, ctum, 3, v. a.I.To lead aside or apart, to draw aside; to lead away, carry off; to set aside, put by, etc. (syn. sevoco).A.Lit. (class.):B.te huc foras seduxi, Ut, etc.,
Plaut. Aul. 2, 1, 14; cf.:Pamphilus me solum seducit foras,
Ter. Hec. 1, 2, 69:me rursus seducit,
Cic. Att. 5, 21, 12:aliquem solum seorsum ab aedibus,
Plaut. As. 2, 2, 95:aliquem paululum a turbā,
Petr. 13, 2:singulos separatim,
Liv. 30, 5:aliquem blandā manu,
Ov. M. 2, 691:aliquem in secretum,
Phaedr. 3, 10, 11 al. — Absol.:prehendit dextram, seducit,
Plaut. Curc. 2, 3, 60:quod a te seductus est tuoque beneficio adhuc vivit,
was withdrawn, taken out of the way, Cic. Fam. 10, 28, 1; cf.:aliquem a debitā peste,
id. Phil. 13, 10, 22:ocellos,
to turn away, avert, Prop. 1, 9, 27.—Of abstract subjects: et dum avaritia seducere aliquid cupit atque in suum vertere, omnia fecit aliena,
to lay by, Sen. Ep. 90, 38. —Trop.1.In gen., to remove, separate, etc. (not ante-Aug. and rare):2.quiddam a corporibus seductum,
Sen. Ep. 117, 13:non potes (Helvia) ad obtinendum dolorem muliebre nomen praetendere, ex quo te virtutes tuae seduxerunt,
have removed, separated you, Sen. Cons. ad Helv. 16:vacuos ocellos,
Prop. 1, 9, 27.—In partic., to lead astray, mislead, seduce (eccl. Lat.), Tert. adv. Marc. 2, 8; Aug. Conf. 2, 3 med.; id. Tract. in Johan. 29; id. Civ. Dei, 14, 11 fin.; Vulg. Exod. 22, 16 et saep.—II.Tc. put asunder, separate, divide (only poet. and rare;syn.: secerno, sejungo): seducit terras haec brevis unda duas,
Ov. H. 19, 142; so,immensos recessus (Caspia claustra),
Luc. 8, 291:quarto seducunt castra volatu,
i. e. divide into two adverse squadrons, Ov. M. 13, 611:plura locuturi subito seducimur imbre,
id. F. 4, 385.—With abl.:cum frigida mors animā seduxerit artus,
Verg. A. 4, 385.—Hence, sēductus, a, um, P. a. (acc. to I.), remote, distant, apart ( poet. and in post-Aug. prose):ex alto seductas aethere longe Despectat terras,
Ov. M. 4, 622:recessus gurgitis,
id. ib. 13, 902. —Of distance in an upward direction:mons erat audaci seductus in aethera dorso,
far uplifted, lofty, Stat. Th. 3, 460:consilia non publica sed in privato seductaque a plurium conscientiā,
Liv. 2, 54, 7:ut illis non minus hos seductos et quasi rusticos,
retired, living in solitude, Plin. Ep. 7, 25, 5:seductum vitae genus,
retired, Sen. Cons. ad Helv. 19, 2; cf.:quorum (hominum) maxime in seducto actiones sunt,
in retirement, solitude, id. Tranq. 3, 2.
См. также в других словарях:
A solis ortus cardine — A solis ortus cardine, frühchristliche Melodie, Druck des 16. Jahrhunderts A solis ortus cardine (Vom Tor des Sonnenaufgangs) ist ein lateinisches Gedicht von Caelius Sedulius († um 450). Es besingt in 23 vierzeiligen Strophen das Leben Jesu von… … Deutsch Wikipedia
Hostis Herodes impie — Datei:A solis ortus.jpg A solis ortus cardine, frühchristliche Melodie, Druck des 16. Jahrhunderts A solis ortus cardine (Vom Tor des Sonnenaufgangs) ist ein lateinisches Gedicht von Caelius Sedulius († um 450). Es besingt in 23 vierzeiligen… … Deutsch Wikipedia
gour — 1. gour [ gur ] n. m. pl. • fin XIXe; mot ar., plur. de gara ♦ Géogr. Fragments de plateau isolés par l érosion éolienne, formant butte. Les gour du Sahara. On écrirait mieux les gours. ⊗ HOM. Gourd. gour 2. gour [ gur ] n. m. • XIIe; lat. gurges … Encyclopédie Universelle
régurgiter — [ regyrʒite ] v. tr. <conjug. : 1> • XVIe; de re et lat. gurges → gorge ♦ Didact. Rendre; faire revenir de l estomac (ou de l œsophage) dans la bouche. ⇒ dégorger, vomir. ♢ Fig. Restituer, débiter (ce qu on a appris). Il a régurgité le… … Encyclopédie Universelle
Regurgitation — Rückströmen (z. B. des Blutes) * * * Regurgitation [zu lateinisch gurges, gurgitis »Strudel«, »Flut«] die, / en, 1) Biologie: bei manchen Tieren das Hochwürgen von flüssiger Nahrung aus dem Kropf zur Weitergabe an Artgenossen, an die… … Universal-Lexikon
ingurgiter — (in gur ji té) v. a. Avaler d une manière avide ; engloutir. Les liquides ingurgités. HISTORIQUE XVIe s. • Ingurgiter, COTGRAVE . ÉTYMOLOGIE Lat. ingurgitare, de in.... 2, dans, et gurges, gurgitis, gouffre … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
régurgiter — (ré gur ji té) v. a. Terme de médecine. Faire ressortir le trop plein par l ouverture d un conduit, d un réservoir. Le malade régurgitait des aliments mal digérés. HISTORIQUE XVIe s. • La cholere [bile] coulée par icelui [canal], à la… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
AEAS — Epiri fluv. ex Macedonia defluens, in Ionium mare se exonerat. Lucan. l. 6. Purus in occasum; sed parvi gurgitis Aeas Ionio fluit inde mari: Ovid. Met l. 1. Fab. 11. Apidanusque senex, lenisque Amphrysus, et Aeas. Aous, teste Pliniô. l. 3. c. 23 … Hofmann J. Lexicon universale
ATHESIS — fluv. Galliae Cisalpinae, ex finibus Rhaetorum, per fines Tridentinorum, urbem ipsam alluens, deinde Veronam dividens, ad latus Padi paludes ingrediens, non longe a Brundusio in Adriaticum mare influit. Germanis Etsch hodie vocatur. Niger vult… … Hofmann J. Lexicon universale
CAJUS Genutius Clepsina — I. CAJUS Genutius Clepsina Consul, Collega Cn. Cornelii Blasionis an. Urb. Cond. 483. II. CAJUS Genutius Clepsina Consul, Collega Q. Fabii Gurgitis an. Urb. Cond. 477 … Hofmann J. Lexicon universale
CAJUS Pompejus — Samnitum Imperator, a Q. Fabio Max. filio Gurgitis securi percussus est, an. Urb. Cond. 461 … Hofmann J. Lexicon universale